Bir bilim adamının tıp konusunda yeni ve çok önemli buluşları olmuştu. Bir
gazete muhabiri röportaj yaparken kendisine, normal bir insandan nasıl olup
da daha farklı ve yeni şeyler keşfeden bir in-san olduğunu sormuş.

Bilim adamı bu soruya şöyle cevap vermiş:

- İki yaşındayken annemle yaşadığım bir deneyim sebebiyle. O da şöyle oldu:

Buzdolabından süt şişesini çıkartmaya çalışırken, şişe elimden kayıp yere
düştü ve ortalık süt gölüne döndü.

Annem mutfağa geldiğinde, bana bağırmak, söylenmek yahut cezalandırmak
yerine tatlı bir sesle dedi ki:

 - Oğlum, ne kadar güzel bir hata yaptın! Daha önce bu kadar büyük bir süt
gölü gör-memiştim. Evet, olan olmuş. Şimdi birlikte burayı temizlemeden önce
biraz yerdeki sütle oynamak ister misin? Ben de eğilip, yere dökülen sütle
biraz oynadım. Biraz sonra annem yine aynı şekil-de konuştu: - Oğlum, bunu
sen yaptığına göre, senin temizlemen ve herşeyi eski hâline getirmen
gerektiğini biliyorsun. Bunu nasıl yapmak istersin? Bir sünger mi
kullanalım, bir havlu yahut bir bez mi? Hangisini istersin? Ben süngeri
seçtim. Birlikte yere dökülen sütü temizledik. Daha sonra annem şöyle bir
teklif yaptı: - Biliyor musun oğlum? Burada yaşadığımız olay, senin 2 minik
elinle bir süt şişesini taşıyamadığın kötü bir deneyimdi. Şimdi bahçeye
çıkalım ve şişeyi suyla doldurup, senin dolu bir şişeyi düşürme-den taşımanı
sağlayalım. Ben şişeyi boğazından iki elimle tutarsam, düşürmeden
taşıyabileceğimi öğrendim... Bu meşhur bilim adamı, o anda, bir hata yaptığı
zaman bundan korkmaması gerekti-ğini öğrenmiş. Yapılan hataların yeni bir
şeyler öğrenmek için çok güzel fırsatlar olduğunu anlamış.