Brezilyalı şair ve romancı
Mario Raul de Morais Andrade'nın
(1893-1945);

*Olgunluğun Kıymetli Zamanı*

kitabından bir kısa alıntı.


--"Olgunluk dönemimde,
kalan yıllarımı saydım
ve yaşadığımdan
çok daha az zamanım kaldığını keşfettim.

Bir şekerleme paketi kazanmış
küçük bir çocuk gibi
yılları büyük bir zevkle ve iştahla yedim,

ama azalmaya başladıklarını hissedince
artık teker teker,
tadını çıkararak yiyorum.

Artık yasaların ve yönetmeliklerin
tartışılıp durduğu
ve hiçbir işe yaramayacağını bildiğim
sonsuz toplantılara ayıracak zamanım yok.

Takvim yaşlarına rağmen
hâlâ büyümeyen
aptal insanlara destek olmak için de zamanım yok.


Vasatlıkla uğraşmak için de zaman ayıramam.

Şişmiş egoların bulunduğu toplantılara
katılmayı hiç istemiyorum.

Artık dalaverecilere ve çıkarcılara
tahammül etmiyorum.

Başarılı olmuş insanların yerine geçmeye can atan
şu kıskanç insanlara hiç tahammülüm kalmadı.

Üst düzey bir makam için yapılan kavgaların
çirkin sonuçlarına tanık olmaktan nefret ediyorum.


İnsanlar içeriğe değil,
sadece başlıklara bakar oldular.
Benim zamanım ise,
başlıklarla uğraşmayacak kadar değerli artık.


Öz'ü istiyorum,
ruhumun acelesi var.

Pakette şimdi daha da az şeker kaldı.

İnsan onurunu ve gerçekleri savunan,
sorumluluktan kaçmayan,
başarılarından dolayı şişinmeyen,
kendi yanlışlarına gülebilen,
vaktinden önce "oldum" demeyen,

insan olmayı anlamış insanlarla yaşamak istiyorum.


Asıl olan,
yaşamı değerli kılmış eylemlerinizdir.

Yaşamın sert darbelerinden
yumuşak bir ruh ile çıkmayı başarabilmiş
ve başkalarının yüreğine dokunabilen
insanlarla olmak istiyorum.

Evet,
olgunluğun bana getireceği
o doluluğu hissetmek için acelem var.

Elimde kalan
tek bir şekerlemeyi bile yitirmek istemem.

Amacım,
sevdiklerim ve vicdanımla
barış içinde ve huzurla dolu olmaktır.

Umarım sizin için de aynısı olur,
çünkü her hâlukarda yaşlanacaksınız.

İki tane hayatımız var

ve ikincisi,
sadece bir tane hayatımız olduğunu anladığımızda başlıyor."

-------------------
Emeklilik arefesine gelmiş biri olarak
ilk okuduğumda;
ikinci hayatımın başlangıcında değilde,
ilk hayatımın başlangıcında okumuş olsaydım diye geçirdim içimden.

Ama olsun;
ilk ve ikinci hayata başlayanları
"tek hayat"ta buluşturup,
"gerçek hayat"a hazırlamaya katkı verir
ümidiyle paylaşmak istedim

.HIZIR.