| 2023’te neden dünyada 10. büyük ekonomi olamayız? |
 |
|
|
|
Türk Sanayicileri ve İşadamları Derneği TÜSİAD’ın “Vizyon 2050 Türkiye Raporu”nun onur konuşmacısı olarak Türkiye’ye gelen Citigroup Başkan Yardımcısı Samuel Di Piazza, “Türkiye, dünyanın en büyük 10 ekonomisinden 1’i olabilir; bunun için gerekli kaynaklara sahip” buyurmuş.
Hangi verilerle bu karara vardığını doğrusu pek merak ediyorum. Di Piazza’yı Davos’taki Dünya Ekonomik Forumu toplantılarından tanırım. Citigroup’tan önce yıllarca PricewaterhouseCoopers’ın CEO’suydu. Ve her yıl Davos’ta açıkladıkları CEO Araştırması ile ilgili değerlendirmelerinde ciddi yanılma payları olduğunu anımsıyorum.
Erdoğan ister, ama...
Başbakan Erdoğan siyasetçi; hem de Türkiye’yi dünya çapında bir güç yapmaya ahdetmiş, iddialı bir siyasetçi. Dolayısıyla onun, “2023 yılı için dünyanın en büyük 10. ekonomisi olacağımız” gibi bir hedef koymasını anlayabilirim. Ama Citigroup’un başkan yardımcısının öngörüsü, benim için izaha muhtaç.
Hele Di Piazza’dan 24 saat önce, BETAM’ın (Bahçeşehir Üniversitesi Ekonomik ve Toplumsal Araştırmalar Merkezi) Direktörü Prof. Dr. Seyfettin Gürsel, bunun asla mümkün olamayacağını, rakamlarla önümüze koymuşsa...
Türk Girişim ve İş Dünyası Konfederasyonu TÜRKONFED’in son raporu “Yeni Dönem, Yeni Hedefler”, hafta başında yeni Başkan Erdem Çenesiz’in ev sahipliğinde, raporu hazırlayan değerli öğretim üyelerinin de katıldıkları bir toplantıda açıklandı.
Prof. Dr. Fuat Keyman, raporun “Çoklu küresel kriz ve Türkiye-AB ilişkilerinde simetrik dönem” bölümünün, Prof. Dr. Seyfettin Gürsel “Büyüme sorunu ve reform ajandası”nın, Doç. Dr. Yılmaz Kılıçaslan “Yeni sanayii stratejisinden beklentiler” ve Prof. Dr. Fatma Doğruel “Bölgesel kalkınma stratejisi” bölümlerinin altına imzalarını atmışlardı.
Türkiye için düşük büyüme rejiminin her zaman büyük sorun olduğunu hatırlatan Prof. Gürsel’e göre “Önümüzdeki 10-15 yıl istikrarlı bir biçimde % 5’in üzerinde büyüyebilirsek ne ala...” Oysa ki Başbakan’ın koyduğu 2023 hedefini yakalayabilmek için her yıl kesintisiz % 7-8’lik büyüme oranlarını yakalamamız lazım.
Önümüzdeki 12 yılda nasıl bir sihirli değnek ekonomimize değecek de büyüme oranımızda yarı yarıya artış olacak? Hem de düzenli olarak her yıl! Hele 2012’de ancak % 3’lerde büyüyebileceğimiz kesinleşirken...
Zaten büyümeye kısa dönemli değil de uzun dönemli baktığımızda, durumumuz hiç de parlak değil. Son 30 yıldaki ortalama büyümemiz % 4. 2002-2010 arası ise % 4.8; demek ki AKP iktidarında ancak % 0.8’lik bir artış olabilmiş.
Endonezya bizi geçiyor
Prof. Gürsel IMF’nin gelecek yıl için % 2.5’lik büyüme tahminini başta gerçekçi bulmuyormuş, ama giderek fikri değişmiş. Onun tahmini % 3. Nedenini şöyle açıklıyor: “Tüketimde çok ciddi bir yavaşlama gözleniyor. İhracatta bunu karşılayacak bir artış yok. Geriye ne kalıyor? Yatırımlar. Hem AB’de işler iyi gitmiyor; hem de geçen yıl o kadar muazzam yatırım yapıldı ki... Düşünün üretim arttığı halde kapasite kullanımı neden artmaz? Ancak çok büyük yeni kapasiteler yaratmışsanız bu mümkün olur.”
Seyfettin Gürsel % 5’lik simülasyonla 2023’te 10. sıraya ulaşamıyor. Dahası listede bizim önümüzdeki 7 ülkeye baktığında da umutlanacak bir durum yok. Hatta “Şunu da unutmayalım; gelecek yıl Endonezya bizi 18’inciliğe itecek” diyerek Başbakan Erdoğan’ı mutsuz edecek bir haber de veriyor.
Sahi ha 10. ekonomi olmuşuz, ha 15. ekonomi! Ne fark eder? Kime ne? Di Piazza’yı neden ilgilendirir ki...
Milliyet
