Anneyi Kaybediyoruz .

26.09.2018

Mağaradakiler gibiyiz.

Birbirimize bakmıyoruz, sadece görüyoruz.

Birbirimizi dinlemiyoruz, anlamıyoruz, sadece işitiyoruz.

Tuhaf haldeyiz.

Defalarca yazdım: aileyi kaybediyoruz.

Çünkü anneyi yani,
ailenin herşeyi olan anneyi kaybediyoruz.

Aile Bakanımız hala çözülmeyi teşvik etme yolundalar..!

Geçen gün açıkladılar;
çalışmak isteyen annelere
kurslar verilecek, bu kurslara katılacaklara da yevmiye 70 TL verilecek.

Öte yandan kreşler kamu kurum ve kuruluşların çevresine ve içlerine kadar yaygınlaşacak,

özel sektörde de aynı durum teşvik edilecekmiş.

Kreşe çocuğunu gönderen çalışan anneye de 400 TL aylık destek verilecekmiş.

Buradan Bakanımız Hanımefendiye soruyorum :

İngiltere gibi,
Yalnızlar için bakanlık ne zaman kurulacak Sayın Bakan ?

Zira bu gidiş oraya.

Zira aile diye bir kavram kalkıyor artık,
yok olma yolunda adımlar hızlandı.

Güçlü kadından,
sadece çalışan kadını hatırlayan bir anlayışı terketmeden,
bu işin düzeleceği de yok ne yazı ki.

Çalışan kadını korudukça;
bir yandan erkekler tembelleşip kahvede oturmaya başladı,
öte yandan evde köle gibi çalışıp iş yapan,

aileyi ayakta tutan ve çocuk yetiştiren kadın ile
ikisini birbirine karşı kinlendirdik
ve böylece öteki kadını da aklında hiç yokken,
çalışmaya özendirdik.

Çalışan kadının çocuğuna
evde baksın diye para verdiğimiz Babaannelerle anneanneleri de birbirine düşürdük.

Baba,
evin direği diyoruz ama

anne evin herşeyidir;
bir evin temeli, tavanı, çatısı annedir.

Anne yoksa
ev yoktur, aile yoktur. Komşuluk yoktur. Akrabalık yoktur.

Anneyi evden koparıp,
çocuklardan, mahalleden, komşulardan, akrabalardan koparıp
kapitalizmin azgın dişlilerinin arasına terkediyoruz.

Televizyonlarda,
bana bir tek ürünün reklamını gösterin ki
içinde kadın olmasın.!

Kadını,
sabahın köründe metrolara, metrobüslere konserve balık gibi doldurup övüten bu zalim,
azgın ve acımasız çarkların insafına bırakan
ve bu gidişi sürekli körükleyen anlayışı
Allah aşkına bırakın artık.

Evde kadın olmayınca

ev yoktur, aile yoktur bunu, neden anlamak istemiyorsunuz ?

Sanayileşmeye başlayalı beri
adım adım dedeler ve nineler aileden koptu.

Geriye anne, baba ve çocuklar kaldı
yani büyük ve geleneksel köklü aile yapımız gitti
onun yerine,
çekirdek ailemiz oluştu.

Çekirdek ailenin de annesi ve babası
işe,
çocuklar
bakıcıya, kreşe veya okula gidince

evler evlikten çıkıp otele dönüştü.

Yasaları yapanlar,
uygulamaya çalışanlar,
yönetenler
hiç kimse kendini kandırmasın,

hem eşleri ve hem de nineleri birbirine düşman ettik.

En ufak bir tartışmada
evinden, yuvasından kovulan Anadolu insanının onurunu zedeleyen batıcı,
seküler ve materyalist anlayış yüzünden

kadın cinayetleri git gide çığırından çıktı.

Aynı fakülteden mezun olup çalışan,
evlenmeyen ve ya evlenip en çok bir çocuk yapan,

Türkiye’yi hızla yaşlandıran,
çocuğunu anne şefkatinden mahrum ederek
toplumu uçuruma doğru sürükleyen kadını güçlendirmek adına,

yani çalışan kadın lehine sürekli yasa ve yönetmelikler çıkarıp
güya ödüllendirirken,

diğer yandan fakülteyi bitirip yuvasını kuran,
üç-dört çocuk yapıp ülkemizi gençleştiren,
kaliteli annelik yapan
ve evinde köle gibi çalışan,
komşuluğu, akrabalığı, dayanışmayı,
geleneksel aile bağlarını sıkı bir şekilde devam ettiren kadını görmezden geliyoruz.

Evvela genç kızlarımızı yani,
anneyi
yani, aileyi kurtarmalıyız.

Vakit geç olmadan,

Batılılar gibi
iyice uyuşturucu bataklığına saplanmadan,
aileler dağılmadan,
cinnet ve cinayetler çoğalmadan
kadın, aile, çocuk ve gençlik üzerine
dini, ahlâki, ilmi çalışmalar yapmalı, uygulamalıyız.


Biz, biziz.

Bizim aile yapımızı, Batılıların uyguladığı ve aileyi iyice çözdüğü gibi
yasa ve yönetmeliklerle koruyamazsınız.

Bizi,
Peygamberi metodlar ve öğretim (eğitim değil, öğretim) kurtarır.

Şu anda gidilen bu yol, yol değildir.

Bu yol ve yöntemlerle

aileyi iyice çözüyor ve parçalıyoruz.

Biz bize, kendimize dönmeliyiz.

Geç kalıyoruz.

Ferman Karaçam

- Haber 7
fermankaracam@gmail.com
fermankaracam@twitter.com
twitter.com/fermankaracam
facebook.com/fermankaracam