Hayat ne garip?

*Babamın bir hayali vardı.

* Ben,
Ablam
ve Kardeşim

üniversiteden sonra yanına yerleşecektik.

O da ahir ömründe çocukları ve torunlarıyla mesut yaşayacaktı.

Bu hayali için yıllarca çalıştı didindi.

Çoğu zaman günün neredeyse tamamında.

Üç katlı bir ev yaptırdı.

Bu yüzden babamla yan yana çekilmiş sadece bir fotoğrafım var.
Onunla birlikte vakit geçirdiğimiz
tek anlar

bu hiç sevmediğim
evin inşaatında çalıştığımız anlardı.

Sonrası
yatılı okul üniversite,
iş evlilik
ve başka şehirler.

Şimdi ben İstanbul’da
Ablam Denizli’de yaşıyor.
Kardeşim de atanırsa kim bilir hangi şehirde yaşayacak?

Hayatın cilvesi

şimdi yıllar sonra
o evde yine birlikteyiz.

Ama babam
o evin arka odasında hasta yatıyor.

Biz ise
onun tedavisi için ne yapılabilir onu konuşuyoruz.

**Anı
sevdiklerinle birlikte yaşamaktan
daha güzel bir şey yok bu dünyada.

* Ne ev
ne zenginlik
ne de başka bir şey
bundan daha kıymetli değil.

*Bir babanın çocuğuna bırakabileceği en güzel şey

birlikte yaşanılan güzel anılardır.*

Bu dünyadan göçüp giderken
yanımızda
götüremeyeceğimiz şeyler uğruna,

hayatı ıskalamayalım.

Bizim için

en kıymetli olan şeyi

yani

zamanı

en çok da

sevdiklerimiz için kullanalım.

*Yoksa

son anlarımız

hep pişmanlıklar

ve keşkelerle

geçer...





* (Muzaffer Ezgi)