ÖLDÜĞÜN GÜN

Ölen bir cenazenin arkasından biz öyle bir hale geldik ki;
Acımızı yaşayamıyoruz.

Gelene gidene hizmet edip, ölenin nasıl öldüğünü(!) anlatmaktan..

Hatta iki ara bir derede iki gıybetin belini kıran
ve uzun zamandır birbirini görmeyip
cenaze günü inceden ince sohbet kaynatan akrabadan..
Yanyana izdihamla oturup
cenaze kalkmadan ikram bekleyen komşulardan..

Dert ettiğinden değil de,
sırf merakını tatmin için cenaze sahibini konuşturanlar..

Ahhh o pideler,
illa kıymalı olmalı
helva öyle kavrulmaz!
İçine çam fıstığı da atılmalı..

Ölenin kıyameti kopmuş
arkada dulu yetimi kalmış kimin umurunda?..

İlk perşembesi,
yedisi, kırkı, elli ikisi.

40'ı okutulurken bi sarma sarılmazsa konu komşu ne der?..

Tavuk yerine kırmızı et koyulursa bir de aman aman..

O tabaklar nasıl gururla taşınır!..

Sübhanallah, hanımlar ve beyler!

Ne kadar çirkinleştik farkında mısınız.


Bir de son moda olarak kokulu taş,
tespih mıknatıslı,
magnet dağıtma çılgınlığı başladı..ki,
dağıtmayanı dövüyorlar
desem abartmış olmam.

Yahu insan ölmüş insan..!!

Belki kabirde kemikleri birbirine geçti azaptan,

sen onun adına
kokulu taş dağıtarak sevap mı umuyorsun ey kardeşim..

Kim soktu bu çirkin işleri bizim fıtratımıza.

Biz ahireti bilen,
kabrin ve
sorgu sualin dayanılmaz zorluğunu bilen bir ümmet olarak,
nasıl ölüm gibi
ciddi bir işi şaklabanlık malzemesi haline getiririz?..

Hele,
mevlid kreasyonu
şıklık yarışına hiç girmiyorum.

Nerede ne altını varsa takmış
evin içinde topuklu terlikle geziyor
bir de elinde gülsuyu..

Yahu adam ölmüş adam!

Diriden utanmazsın da
Allah'tan da mı korkmazsın;

Sen de öleceksin!

Cenazelerinizi festivale döndürdünüz
farkında değilsiniz.

Eğer ölümü bir dakikacık tefekkür edebilseydi,
bu toplum
bir kaşık pilav
yiyemeyecek hale gelirdi.

Bakın ne samimiyetimiz kaldı,
ne ciddiyetimiz ne edebimiz,
ne de Allah ve ölüm korkumuz!..

Kaldı ki,
nerede cenaze sahibine saygı duymak
ve insanları rahat bırakmak?

Evden
ölüden önce
pide lahmacun yemek kokuları çıkıyor..

Cenaze sahipleri
uyuşmuş bir vaziyette
gelenlere tabak taşıyıp hizmet ediyor..

Ben bunu kabul edemiyorum dostlar!

Bu işleri siz başlattınız,

bitirecek olan da yine sizlersiniz.

Kim ne derse desin,

reddedin bu bidatleri.

Allah ne der kaygısıyla yaşayın,

bırakın kul,

ne derse desin.

Ölümü ölüm gibi yaşayın.