CUMHURBAŞKANI DANIŞMANI ŞEREF MALKOÇ

Bir ayet ve Milli Görüş gençliğinin direniş serüveni

Defalarca yasaklandınız,
kapatıldınız,
mallarınıza el konuldu,
liderinizin siyasi hayatının 25 yılı yasaklı geçti.

Darbeler dâhil her türlü zulme maruz kaldınız.
Defalarca bölündünüz, parçalandınız.

Bizzat kendi kardeşleriniz tarafından en ağır iftiralara ve linçlere maruz kaldınız.

Yine de direndiniz…

Sizin içinizden yetişen, bürokratik makamlara, belediye başkanlıklarına,
devlet kadrolarına gelip birçok imkâna sahip olan ağabeyleriniz,
birilerine parsel parsel verdikleri arsaları,
deste deste verdikleri burs paralarını,
zekâtlarını sizden esirgediler.

Kimi omuzlayıp bir makama çıkardıysanız ilk tekmeyi siz yediniz.

Yine de direndiniz…

Çoğu zaman yapacağınız bir programa destek almak için gittiğiniz kapılardan
size birileri örnek gösterilerek “sizin yaptığınız da iş mi gidin ve onlar gibi çalışın” denilerek
eli boş gönderildiniz.

Ağabeyleriniz,
size örnek gösterdikleri,
programlarında boy göstermek için yarıştıkları yapılardan darbe üstüne darbe yediler
ama dönüp de size bir kez olsun,

“Gençler! Hakkınızı helal edin, size haksızlık etmişiz” bile demediler…

Yine de direndiniz…

Ne devlet destekli projeleriniz oldu ne de lüks yurtlarınız.
Ne konforlu öğrenci evleriniz ne de dolgun burslarınız.
Bir öğrenci evinin yer sofrasında kurdunuz bu memlekete dair hayallerinizi.

Şehrin meydanlarına pankart asarken, sokak ışıklarını bayraklarken,
duvarlarını afişlerken büyüttünüz bu ümmete dair umutlarınızı.
Heyecan, aşk ve azim dediniz.
Hamasetle suçlandınız…

Yine de direndiniz…

Her türlü imkânsızlığa rağmen
hep istikamet üzere yürüdünüz,
haftalık toplantı yaptınız, teşkilatlar kurdunuz,
yaz etkinlikleri yaptınız,
Kur’an ziyafetleri düzenlediniz,
kamplar organize ettiniz.

En kısıtlı imkânlarla büyük kalabalıkları toplayıp
en büyük programlara ve işlere imza attınız.

Ne helal olsun denildi
ne sırtınız sıvazlandı ne de takdir edildiniz…

Yine de direndiniz…

En radikal ağabeyleriniz bile
liberalizmi dahi hayretler içerisinde bırakan değişimler geçirdi ama
siz mevziyi terk etmediniz.

En hızlı mücahitler bile müteahhitliğe evrildi ama

siz duruşunuzu bozmadınız.

Faiz dünya gerçeği kabul edilirken
siz faizsiz bir ekonomi diye haykırdınız.

AB için havai fişekler atılırken
siz reel politiğin canı cehenneme,

yaşasın İslam Birliği dediniz…

Mala, makama, servet ve şöhrete tamah etmediniz.

Hedef ve ideallerinizden asla vazgeçmediniz.

Kudüs dediniz,
Bosna dediniz,
Afganistan dediniz,
Çeçenistan dediniz.
Arakan’a ağladınız,
Yemen’e yandınız,
Suriye ile parçalandınız…

Yine de direndiniz…

Ne ılımlılaşıp
sevelim, sevilelim türküsü söylediniz
ne de romantik ve platonik bir gençlik oldunuz.

Dava dediniz,
izzet dediniz,
mücadele dediniz,
şahsiyet dediniz.
İslam savunulacak bir ideoloji değil
yaşanılacak bir dindir dediniz.

Biz ne bir çevre hareketiyiz
ne ırkçı ne de hümanist bir hareketiz.

Biz, yarım asırdır
tüm insanlığın kurtuluşu için mücadele eden
bir cihat hareketiyiz dediniz…

Sonuna kadar direndiniz…

En son Irak’ı işgal eden,
Suriye’yi parçalayan,
Kudüs’ümüze el uzatan,
asker ve polislerimizi şehit edip,
vatanımıza, bayrağımıza, dinimize, iffetimize
göz diken,
sınırlarımıza silah yığınağı yapan zalimlerle
dost olunmasın diye,
onlara güvenilmesin diye

bir ayet hatırlattınız.

Aslında istisnasız herkesin ne demek istediğinizi çok iyi anlamasına rağmen

fırsat bu fırsat denilip
nefret söylemiyle suçlandınız.

Üstüne bir de omuzlarınıza alıp
rüyasında bile göremeyeceği makamlara çıkardığınız kendi kardeşiniz tarafından

harici benzetmesine muhatap oldunuz.,

Birisi de çıkıp,
“Durun bir dakika.

Ya bu gençler
50 yıldır bir insanın
burnunun kanamasına bile vesile olmadılar.

Siz ne diyorsunuz” diyemedi.

Bu ne sabır,
bu ne çile,
bu ne mücadeledir gençler…

Ruhu koruyun ve direnin gençler…

Siz bu ümmetin son kalelerindensiniz,

Siyonizm’in
ılımlı hale getiremediği
yegâne gençliksiniz

Milli Gazete