BABAM DERDİ Kİ YAVRUM... Babam derdi ki yavrum ! Küçüğü küçümseme; Küçücük bir darbeden, kalp kırılır mı deme. Orman nasıl yanarsa, bir kibriti çakmakla; Hayırlar da kül olur, bil ki başa kakmakla... Babam derdi ki yavrum ! Kibir şeytana hastır, Şeytanla dost olanın, âkibeti iflâstır. Dünya hırsı doyurmaz, yedikçe aç kalırsın; Kibirde yükselirsen, kabirde alçalırsın... Babam derdi ki yavrum ! Çürük tahta boyanmaz; Boyansa da sıratta, ilk adıma dayanmaz. Bil ki; o gün ameller, karşımızda duracak; Önce kendi nefsimiz, bizden hesap soracak.. Babam derdi ki yavrum ! Dostun postuna kanma, Allah’tan başkasına, güvenip de yaslanma. Var gününde sevilir, el üstünde olursun; Dar gününde kendini, yapayalnız bulursun... Babam derdi ki yavrum ! Öfke kanla beslenir; Şeytan âdemoğluna, “öldür!” diye seslenir. Vehimler, vesveseler, öfkeye katran döker, Şeytan ancak, eûzu besmeleyle diz çöker... Babam derdi ki yavrum ! Kimseye sır yükleme, Hiç kimseden sınırsız, bir sadâkat bekleme. İnsan pervane gibi, rüzgâr bulunca döner, Gündüz fener kesilir, gece olunca söner... Babam derdi ki yavrum ! Şükredip duruyorum. Açgözlü insanlara, hep şunu soruyorum: Bir avuç kara toprak, üç metre kefen için, Cehenneme bu kadar, ısrarla talep niçin?.. Babam derdi ki yavrum ! İnsanoğlu savrulur, Kalpler ancak Allah’ı, anmakla huzur bulur. Makam, mevki, para, pul, insan olmaya yetmez, İnsanda irfan yoksa, ceset beş para etmez... Babam derdi ki yavrum ! Borç insana tasmadır, Kölelik fermanına, hem de mühür basmadır. Fâizin güler yüzlü maskesine aldanma; O şeytan sarmalına, düşen kurtulur sanma... Babam derdi ki yavrum ! İnsanoğlu nankördür, Herkeste kusur görür, kendi nefsine kördür. O kaskatı kalbini, tarife taşlar yetmez; Allah affeder amma, insanoğlu affetmez (!)... Babam derdi ki yavrum ! Diplomalı câhiller; Kur’ân’a kin üreten, bir zümreye dahiller. Hiçbiri kurtulamaz, girdiği dar kafesten; Ve hiçbiri utanmaz, tükettiği nefesten... Babam derdi ki yavrum ! Ölüm herkese yakın; Onunla arkadaş ol, kaçmaya kalkma sakın. Ölümle barışırsan, ömürle barışırsın; Yoksa her türlü şerde, şeytanla yarışırsın... Babam derdi ki yavrum ! Rabb’inedir dönüşün; Huzuruna çıkacak, yüzün var mı? Bir düşün. Sırattan geçmek için, iki kanat gerekli; Biri Kur’ân.. Biri de, düşünmektir sürekli... Babam derdi ki yavrum ! Dedikodu zillettir; Dilden dile bulaşan, kronik bir illettir. Kur’ân; uzaklaş diyor, gıybetin vahşetinden; Çünkü insan tiksinir, ölmüş kardeş etinden... Babam derdi ki yavrum ! Dîne hurâfe katma; Türbede mum yakıp da, şirki din diye satma. Yanlarında dururken, Kur’ân gibi bir liman; Gör ki; şirk denizinde, boğuluyor müslüman... Babam derdi ki yavrum ! Kadere küsme sakın; Bil ki; seni yaratan, sana senden de yakın. Ne gaflet, ne cehâlet, ne sefâlet kaderdir; Allah ancak sabreden, kullarla beraberdir... Babam derdi ki yavrum ! Pişmanlık kurtuluştur; Vicdanla yüzleşerek, yeniden varoluştur. Pişmanlık; yanmak değil, yanınca sönmemektir, Hakk yolundan bir daha, geriye dönmemektir... Babam derdi ki yavrum ! Sık gidersen dostuna; Birgün eşik dibinde, yer bulursun postuna. Kendini bilmeyenin, bil ki dinmez gözyaşı; Çünkü sonunda çatlar, dostun da sabırtaşı... Babam derdi ki yavrum ! Özgürlük zihindedir; Aklı selim beyinler, zindanda da zindedir. Nice köleler var ki; iffetin kalesidir, Nice sultanlar var ki; nefsinin kölesidir... Babam derdi ki yavrum ! “Çağdaşlık” dedikleri; Çürümüş bir ahlâkın, erozyon delikleri. Moda sık sık değişen, bir hevâ dürtüsüdür; Oysa hiç değişmeyen, iffetin örtüsüdür... Babam derdi ki yavrum ! Bilmeceler kolaydır; Lâkin insanı çözmek, inanılmaz olaydır. Kimi durur sınırda, kimi yıkar bendini, Kimi pişer ateşte, kimi yakar kendini... Babam derdi ki yavrum ! Herşey açık bu dinde; Şeytana dikkat diyor, yüzdoksan âyetinde. Ne yazık ki; insanlar, bu çığlığı duymuyor; Hayvanları ürküten, vahşetine doymuyor.. Babam derdi ki yavrum ! İnsanoğlu aldanır; Servetini gördükçe, kendini Kârun sanır. Secde eder, tapınır, kotrasına jipine; Bilmez ki; nice Kârun, girdi yerin dibine... Babam derdi ki yavrum ! Kürsülere boş çıkma; Seni dinlemek için, koşup geleni sıkma. Mikrofon buldum diye, uzatırsan sözünü; Dinleyen önce esner, sonra yumar gözünü... Babam derdi ki yavrum ! Hayvanları yermeyin, Onlar sözden anlamaz, ahlâk dersi vermeyin. Edep, hayâ, haysiyet, ancak insanı bağlar, Bu durum hayvanlara, özgürce (!) yaşam sağlar... Babam derdi ki yavrum ! Secde şuur demektir; Şuur yoksa, ameller, beyhude bir emektir. Nefsanî fırtınalar, îmânı söndürmesin, Sen gafleti öldür ki, o seni öldürmesin... Babam derdi ki yavrum ! Zehirde bal arama; Nefsin istese bile, dönüp bakma harama. Zinâ câziptir, çeker yaklaşanı bir anda; Ona yaklaşmak bile, yasaklanmış Kur’ân’da... Babam derdi ki yavrum ! Fitne katilden beter; Bir fitne; yüzbinlerce, insan katline yeter. Fitneler toplumları, önce kinle yoğurur; Sonra da akıl dışı, katliamlar doğurur... Babam derdi ki yavrum ! Bütün dertler bir yana, Kur’ân da, ümitsizlik haramdır müslümana. Her çilenin bir ecri, gecenin fecri vardır; İnsanın selâmeti, ancak sabrı kadardır. Cengiz Numanoğlu (