Bn. Helen Keller,
kör ve sağır olmasına rağmen
ünlü bir yazar ve çok iyi bir konuşmacıydı.
Acı dolu ve ızdırap içinde bir hayat yaşamasına rağmen o, okuduğu Redcliffe kolejini en iyi dereceyle bitirdi.
Hatta ABD’nin en ünlü üniversitelerinde konuşmalar yapıyordu.
Yine Harvard Üniversitesi’nde yaptığı bir konuşmasında kendini dinleyen genç topluluğuna şöyle seslendi:
“Siz gençler benden çok daha talihli insanlarsınız. Zira bendeki bir eksiklik hiç birinizde yok
.” Herkes çok duygulanmıştı.
Çünkü o kör ve sağırdı ve koca konferans salonunda ondan başka kör ve sağır olan yoktu.
Bu durum acıma duygusunu da oluşturmuştu dinleyicilerde. Ama Keller konuşmasına şöyle devam etti:
*****“Çünkü benim dişlerim takma.*****
” Salondaki herkes Kellerin bu sözlerini çılgınlar gibi alkışladılar.
O hayatı boyunca asla kör olduğunu,
sağır olduğunu düşünmedi.
Bu durumunun hayatını olumsuz etkilemesine izin vermedi.
*Onun bir amacı vardı; *
ünlü bir yazar olmak ve
*******insanlara yol göstermek.*******
Sizce kör ve sağır olduğunu sürekli düşünüp, bir odada hayatını geçirseydi amacına ulaşabilir miydi?
