BUGÜN gazetesinin ortaya çıkardığı CASA uçak ihalesindeki skandallarında yaşanan gelişmeler...
Erhan BAŞYURT yazdı...
BUGÜN, önce M60 tankları ardından da CASA uçakları skandallarını ortaya çıkararak, önemli bir gazetecilik başarısı gösterdi.
İki askeri ihalede yaşanan büyük fiyasko, Türk Silahlı Kuvvetleri'nde şeffaflığın ne kadar önemli olduğunu ortaya koydu.
M60 tanklarının modernizasyon için İsrail'e ihalesi, 700 milyon doların çöpe gitmesine neden oldu.
Türkiye'nin 2002'den bu yana kaybettiği zaman da eklendiğinde tablo daha korkunç hale geliyor.
170 adet tankın yarıdan fazlası geri vites ve güç kaynağı sorunu yaşıyor.
Bir kısmının periskopu bile hatalı.
Sağlam görünenler de yerlerinden oynatılmaktan korkuluyor.
Dahası M60'ların başarısız olacağı görüldüğü için 2004'ten itibaren Almanya'dan 298 adet Leopard 2A4 tipi ikinci el tanklar alınıyor.
Yazık değil mi?
***
BUGÜN'ün ortaya çıkardığı ikinci savunma ihalesi skandalı da en az diğeri kadar tüyler ürpertici.
Türkiye, 1993'ten bu yana denizlerinde "keşif ve gözetleme" yapamıyor.
Tam 17 yıldır 'karakol uçakları'ndan yoksun.
Yani üç tarafı denizlerle kaplı ülkemin, sahillerine bir denizaltı sokulsa haberimiz olmuyor.
Kıyılarımıza kadar sokulup bayrak göstermese düşman gemilerinin bize doğru geldiğini bilemeyeceğiz.
Deniz Kuvvetleri 1999'da haklı gerekçelerle 9 adet CASA uçağı sipariş ediyor.
Keşif ve gözetleme amacıyla kullanılmak için alınan uçaklara 147 milyon ödeniyor.
Uçak mühendisleri ve teknik uzmanlar alıma karşı çıkıyor.
Bu özelliklerin bu uçaklara yüklenemeyeceğini, alınmaması gerektiğini ısrarla söylüyorlar.
M60 tankı ihalesine karşı çıktığı için sürülen 3 uzman gibi burada da ihaleye karşı çıkan uçak mühendisleri sürgün ediliyor.
Anlaşma imzalanıyor.
Ardından da Fransız Thales firmasına "soykırımı ambargosu" delinerek 390 milyona teçhizat ve donanım siparişi veriliyor.
Yani maliyet 540 milyon dolara çıkıyor.
Uçaklardan birisi teçhizat monte edildiği halde Fransa'da deneme uçuşu yaparken gövdesi üzerine çakılıyor.
Diğerleri de Türkiye'de delik-deşik halde monte edilecek cihazların testi geçmesini bekliyor.
***
Türkiye yine zaman kaybediyor.
Paralar maalesef yine çöpe gidiyor.
Gerçek aslında bir süre sonra fark ediliyor.
Farklı bir firmaya ATR72-500 tipi 10 adet "keşif ve gözetleme" uçağı daha 219 milyon dolara sipariş veriliyor.
Bu uçaklara donanım yükleme işi yapacak Alenia firması 50 milyon dolar daha ek bütçe istiyor.
Bu projenin de tıkanma noktasına geldiğini iddia eden uzmanlar var.
Nitekim NATO da bu uçakları teslim edilme takvimine rağmen tatbikat planları içerisine almıyor.
***
Her iki projenin de başarılı olduğunu varsayalım.
Bu durumda da 17 yıldır tek bir keşif ve gözetleme uçağı olmayan Türkiye'nin, 19 adet karakol uçağı olacak!
Komedi gibi...
Madem bu kadar elzemdi şimdi niye yok?
Bu ihmalin ve halkın paralarının bu şekilde israf edilmesinin hesabı sorulmayacak mı?
Yaşanan skandallar açık bir ders veriyor.
Savunma ihaleleri de denetime açık ve şeffaf olmalı.
Maliye müfettişleri tarafından incelenmeli.
Sayıştay tarafından denetlenmeli.
Kamuoyu ve basınla da detayları paylaşılmalı.
"Fiyaskonun üstünü örtün" baskısı...
Skandal ihalelerin faturasının tek başına ilgili komutanlara kesilmesi de doğru değil.
Kararların altında imzası bulunan dönemin siyaset adamlarına da hesap sorulmalı.
Bu sebeple, Türkiye Büyük Millet Meclisi bir Soruşturma Komisyonu oluşturmalı.
Meclis Başkanı Mehmet Ali Şahin'e büyük iş düşüyor.
En azından son 20 yılın ihaleleri mercek altına alınmalı.
Milli servetimizi bu şekilde havaya saçmak, kimsenin hakkı olamaz.
Her iki ihale ile ilgili son bir uyarıya daha yer vermekte fayda var.
İhale skandalına neden olanların, teslim komitelerine baskı uyguladığı ve şartnameye uymadığı halde teslim işlemlerini tamamlayıp dosyayı kapatmaya zorladıkları ileri sürülüyor.
Savunma Bakanı Vecdi Gönül'e de sesleniyorum.
Her ne kadar ihaleler kendi dönemlerinde gerçekleşmediyse de, M60 tankı ve CASA uçaklarıyla ilgili nihai sürecin sağlıklı ve baskılardan azade işlemesi için devreye girmelerinde büyük fayda var.
Türkiye'nin daha fazla servet ve zaman kaybetme lüksü olduğunu düşünmüyorum.
