Sevgili Anneciğim, Babacığım,

Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek isterdim:

Sürekli bir büyüme ve değişme içindeyim.

Sizin çocuğunuz olsam da sizden ayrı bir kişilik geliştiriyorum.

Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.

Deneme ile öğrenirim.

Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz.
Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşlarımda özgürlük tanıyın.

Beni her yerde, her zaman koruyup kollamayın.

Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim.

Bırakın kendi işimi kendim yapayım.
Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?

Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum.

Bunu önemsemeyin.

Ama siz beni şımartmayın.

Hep çocuk kalmak isterim sonra.

Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum.

Ancak siz verdikçe almadan edemiyorum.

Bana yerli yersiz söz de vermeyin.

Sözünüzü tutmayınca size olan güvenim azalıyor.

Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin.

Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın.

Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem.

Ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.

Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor, hem de bundan yararlanmadan edemiyorum.

Öğütlerinizden çok davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın.

Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz.

Bunları çabuk unuturum.
Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.

Çok konuşup çok bağırmayın.

Yüksek sesle söylenenleri pek duymam.
Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır.

" Ben senin yaşında iken... " diye başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.

Küçük yanılgılarımı büyük suçmuş gibi başıma kakmayın.

Bana yanılma payı bırakın.

Beni, korkutup sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın.

Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın.

Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin.

Ceza vermeden önce beni dinleyin.

Suçumu aşmadığı sürece cezama katlanabilirim

Beni dinleyin.

Öğrenmeye en yatkın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır.

Açıklamalarınız kısa ve özlü olsun.

Beni yeteneklerimin üstünde işlere zorlamayın.

Ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin.

Bana güvendiğinizi belli edin.

Beni destekleyin:

Hiç değilse çabalarımı övün.