Boyacı çocuk ona ısmarladığım helal pizza yı yerken ilginç bir tesbitte bulundu.” Abla çalıştığımız için, her zaman helal yemek bulamıyoruz. Dolaştığımız yerlerde rastlarsak bir şeyler alıp yiyoruz. İlk sıralar bilmeden bir kaç sefer domuz eti yemiş bulundum. Çok tiksindim,şimdi bize bir şey ısmarladıklarında kimse yoksa aralayıp içine bakıyorum,et varsa yemiyorum,etrafımda insanlar varsa bakmaya utanıyorum,ısırarak kontrol ediyorum,et gibi bir şeyler hissedersem yemekten vaz geçiyorum.” Ona “yuhhh “sana diyemedim.Köyden indim şehire misali,meleketten yeni gelmiş,utangaç,çekingen,bilgisiz....falan filan. Ama bu tür mevzular açıldığında bazı bilgililerde aynı telden çalıyorlar. “Valla işte ,işe ekmek götürmeyi unutmuşum,boss’um sandeviçinden birini bana verince ona hayır ben bunu yiyemem demeye utandığım için mecburen  domuzlu sandeviçi hayatımda ilk ve son defa yemiş bulundum “diyende kelli felli,din mevzusu açılınca ahkam kesen bir amca. Bu kadar serbestliğin olduğu bir memlekette bile bile inancımız konusunda bu taviz vermeleri anlamakta çok zorlanıyorum.

 Buralarda ,hastanelerde,uçaklarda ,çoğu yerlerde Müslümanım dediğiniz zaman size çok anlayışlı davranırlar. Çok saygılı bir şekilde yardımcı olmaya hatta öğrenmeye  çalışırlarken,hala bu çekingenlik biraz lüzumsuz oluyor ama. Hindulara bakıyorum,sığır yemeyecekse yemeyecek, ayıp olacak diye hiç bir çekincesi yok. Tamamen inancına konsantre olmuş. Vejeteryense daha da titiz. Üstelik onları bağlayan haram helal inancı olmadığı halde. Bunlar bana yaşadığım bir olayı  hatırlattı. Bir gün nasılsa yahudi dininden bayanlarla yan yana yemek yemek icap etti. Her şey önceden ayarlanmış. Bize helal ,onlara koşer yemekler geldi,gelmesine de onların ekmekleri,tatlıları,çatal ,bıçak,kaşıklarıda  koşer mühürlü özel ambalajlarda geldi. Hanımlara geriden baksan dinle diyanetle hiç alakaları yok sanırsın ama yemek boyunca pek titiz halleride gözümden kaçmadı. Elalem böyleyken biz niye öyleyiz diye de hayıflandım. Domuz bize herkesten daha çok haram .Eğer inanıyorsak biraz cesurda olmamız gerekiyor. Biz söyleyip anlatmazsak karşımızdaki nereden bilecek.
     

Geçenlerde yaş günüm diye iş arkadaşım en güler yüzüyle masama bir hediye torbası bıraktı gitti. Bir ara baktım,ne göreyim,arkadaşım bana içki hediye etmiş.  Şöyle bir düşündüm ,geri vermek eminim arkadaşımı çok incitecek,iyisimi basayım çöpe gitsin dedim ama o zaman da müslümanların içki içmediğini bilmeden yine birilerine  içki alabilir diye düşündüm. Atmaktan vaz geçtim. Biz bir şekilde söylemezsek nerden bilecek. Bende en güzel gülümsememle “afedersin müslümanlar alkol içmezler” dedim hediyesini iade ettim.   

      
Bu helal-haram konularında yabancılardan çok anlayış ve yardım  görmeme rağmen kendi yakınlarımı,çevremi en basit kurallara alıştırmam çok vaktimi ve emeğimi aldı ama başardım evvel Allah. Şöyleki ,bundan beş-on sene önce haram içerikli yiyecekleri haber verdiğimde çok kızar adeta isyan ederlerdi. Fabrikasına telefon açmalar,gazeteden,dergilerden haberler toplamalar ,kütüphaneden araştırmalar falan derken Maşaallah hepside ikna oldular. Bu konudaki  bilgilerimden  de bir kitap  çıkabilir yani. Artık çoğunlukla insanlarımız yediğine –içtiğine helal yönüyle çok dikkat ediyorlar. Ama hala hazmetmekte zorlandıkları mevzularda var. Ama Allah vergisi bir ısrarla taviz vermeye hiç niyetim yok.  Anlatmaya devam.
     
Elhamdulillah müslümanız ve helal-haram kuralımız var. Mevzunun tafsilatını tecrübeli,bilgili hocalarımız anlata dursunlar. Ama bu konuyla ilgili benim irdelemek istediğim yön başka. Buralarda gördüğüm kadarıyla bir hristyan,budist,yahudi dinine mensup insan inancını uygulama konusunda gayet cesurken bizler neden içe kapanıkız. Budistler hariç diğer dinlerden insanların inandıklarının aynısından fazlasına inanıyoruz ama onlar bizim kadar mahalle baskısı demeyeyimde gerici dinsiz,yobaz baskısı görmediler. Yıllarca başı açılsın,kapansın,takkeli,takiyyeli diye horlanmaktan üzerimize bir çekingenlik geldi sanki . Bir tanıdığımdan küçük bir misal aktarayım,belki meramımı anlatmaya faydası olur...Ahbabım ”Hani bazıları bir şekilde domatesten,soğandan tiksinirde bir daha asla elini süremez ya işte aynen öyle ,yıllar önce bende tokalaşmaktan feci şekilde tiksindim. Yıllardır da apansız yakalanmazsam kimseyle tokalaşamam. Allaha şükürler olsun ki dinim de bu hassasiyetim konusunda benden yana . Bilhassa okulda,doktorda,ne bileyim benimle tokalaşmak isteyenlerle karşılaştığımda “özür dilerim,dinimin gereği sizinle tokalaşamam diyorum”. Çok anlayış gösteriyorlar,hassasiyetime saygılı davranıyorlar
,yardımcı oluyorlar da  kendi insanlarıma bu durumu açıklamakta zorlanıyorum.

Kalkıp bana taa başbakandan,bilmem kimlerden,nelerden misal vermeye ,din anlatmaya çalışıyorlar. Onlar tokalaşsın,beni ilgilendirmiyor,ben kendime bakarım dedim. Tokalaşmayınca galiba onlara ,gerici,dinci,yobaz gibi görünüyorum. Ama huy işte tokalaşınca da ben harama girdim düşüncesiyle rahatsız oluyorum. Yıllardır bana istediklerini söylediler ama asla ikna olmadım. Bana dinimi anlatasıya kadar hassasiyetime saygı duymalarını beklerdim.” diye anlattı.  Müslümanın dini hassasiyetlerini öğrenme ve yaşama  konusunda çok cesur ve titiz olması lazımdır. Yabancılarda misallerini çok görüyoruz,bu hassasiyetlere saygılı olmakta karşıdakinden bir şey eksiltmez, alçaltmaz bilakis yüceltir.
    
Hepinize sağlıklı güzel günler dileklerimle