*** İYİLİK İÇİN KOŞANLARIN YERİ*** - Papazı Müslüman Yapanlara Ceza

PAPAZI MÜSLÜMAN EDENLER SÜRÜLDÜ:

Sultan Abdüláziz’in tahtta bulunduğu 1869 yılında, Şam’ın yerlilerinden olan Maruni bir papaz dinini değiştirip Müslüman oldu. Şazeli tarikatine bağlı olan 14 kişi, papazı İslamiyet konusunda aydınlatmış ve Müslümanlığa geçmeye ikna etmişlerdi.

Böyle bir hadise daha önceki devirlerde yaşansaydı, papazı Müslüman edenler ihyá olur, hattá saraydan ağırlıklarınca altın bile alabilirlerdi. Ama o yıllar Avrupa’nın Türkiye’ye hemen her konuda baskı yaptığı, sözünü dinletmek için her yola başvurduğu bir dönemdi ve İstanbul’daki batılı elçilikler, din değiştirme işinin baskı ve tehdit sonucu olduğunu iddia edince papazın Müslüman olmasını sağlayanlardan on ikisi Şam’dan Fizan’a, yani Libya’nın iç taraflarına sürgün edildiler.

Sürgüne gönderilenler senelerce orada kaldılar ve hayatlarını son derece güç şartlar altında devam ettirdiler. Derken aradan seneler geçti, Şam’da yaşananlar unutuldu ve Fizan’a sürgün edilenleri de hatırlayan kimse kalmadı. Hatırlanmaları sürgünlerinden tam 15 sene sonra, 1884 yılında Trablusgarp Valisi’ne verdikleri ortak bir dilekçe sayesinde mümkün olabildi. Dilekçe önce şaşkınlıkla karşılandı, zira bu kişilerin Fizan’a gönderilme sebeplerini bilen tek bir bilen bile kalmamıştı.

Olay, Trablusgarp Valisi Ahmed Rasim Paşa’nın durumu İstanbul’a duyurmasıyla başka şekle büründü, zira sürgünün sebebini İstanbul’da da hatırlayan hiç kimse kalmamıştı. İçişleri Bakanlığı konuyla ilgili olarak Şam’dan bilgi istedi ve o tarihten 15 sene önce yaşanan hadisenin ayrıntıları ancak o zaman hatırlandı. Konu, zamanın hükümdarı İkinci Abdülhamid’e kadar uzandı ve Suriyeli papazın Müslüman olmasından sonra Fizan’a sürülen kader mahkûmları, hükümdarın emriyle serbest bırakıldılar.

PAPAZ ÖLDÜRÜLDÜ, ORDUMUZ GERİ ÇEKİLDİ:

Yunanistan’la 1897’de giriştiğimiz savaşı kazandık ama Atina’ya girmek üzere olan ordumuz Avrupa devletlerinin müdahalesiyle durduruldu ve küçük bir tazminat karşılığında geri çekilmeyi kabul ettik.

Trakya’da ve Balkanlar’da büyük bir gerilim hüküm sürerken, Teselya’daki Yunan ordusunun ikmal merkezi olan Galos’ta Katolik bir Rum papaz, 1898 Mart’ında bir gece vurularak öldürüldü. Yunanlılar, papazın Türk askerleri tarafından vurulduğunu iddia ettiler, iddiaya Fransız konsolosu da destek verince ortalık daha da karıştı.

Yapılan soruşturma, cinayetten hemen önce papazın evine giden bir kişinin "Beni, Fransız konsolosu gönderdi" diyerek kapıyı açtırdığını ve papazı hemen oracıkta öldürdüğünü gösterdi. Bu bilginin elde edilmesinden sonra, hadisenin kilit adamı haline gelen konsolos, Galos’tan apar topar ayrılarak Fransa’ya döndü ama çıkan karışıklık son bulmadı. Bábıáli, yani zamanın Türk hükümeti, Avrupa ülkelerinin İstanbul’daki elçiliklerini durumdan belgelerle beraber haberdar etti ama elçilikleri olayın komplo olduğu konusunda iknayı bir türlü başaramadı. Baskılar devam etti, karışıklıklar sona ermedi ve nihayet Osmanlı birlikleri Galos’tan çekilmek zorunda kaldılar. Papazın öldürülmesi, Teselya’nın bir bölümünün elimizden gitmesiyle neticelenmişti.