Aykut Işıklar'ın yazısı
Gazeteci, TV'ci, oyuncu, şarkıcı hatta mimar olmak isteyenler!
Mübarek Ramazan ayında kimseyi üzmek istemezdim ama şu özel günlerde gençlere gerçekleri "acı gerçekleri" hatırlatmak da görevim.
Hakkımdaki her türlü olumsuz düşünceyi göze alarak bu yazıyı yazıyorum. Yüzde yüz inandığım kişisel düşüncelerim...
Önce; gençler Allah'ınızı severseniz iyi düşünün ve araştırın. Mesleğiniz ile ilgili karar verirken çok mantıklı olun. Daha açıkçası yıllar sonrasını düşünün. İşi asla şansa bırakmayın. Hayal hiç kurmayın. Biliyorum bu hayat sizin. Yeter ki kahve köşelerinde masanın üzerine konulan gazetenin iş ilanlarına bakan genç olmayın.
Bakın bu yıl üniversite sınavına tam 1 milyon 300 bin genç girdi. Hadi bunların 300 bini palavra diyelim. Fakülte değiştirenler, Ali Kırca gibi 50 sinden sonra avukat olmaya kalkanlar falan filan... Bir milyon öğrenci yani bir milyon aile (Ki bir aile en az on kişi düşünsek 10 milyon kişi demektir) şu sıralar çocuğunun geleceğini düşünüyor.
TV'lere bakıyorum... Hep gençlerin gözünü boyayan mesleklerin reklamı var. Reyting alınsın, okullar para kazansın, eşe dosta kıyak yapılsın diye seçilen meslekler... Gençler resmen kötü yola sokuluyor, aldatılıyor. İşte size örnekler...
Ben 7 yıl iç mimari okudum, size haykırarak söylüyorum. Bu ülkede iç mimar yok. Çünkü dekorasyon işi için mimar olmaya gerek yok. Sınıf arkadaşlarımın çoğu şimdi marangozluk yapıyorlar. Hazır mutfak veya dolap imalatçısı... Peki nedir bu iç mimar reklamları... Birkaç zengin çocuğunun hobisini meslek diye yutturuyorlar. Avrupa ve Amerika'daki modelleri çalıp aynan uygulayan kişileri harika adam diye tanıtıyorlar.
Binlerce gazeteci ve TV'ci halen işsiz, kimi garson, kimi pazarcı... Eee böyle bir gerçek varken sen gençlere iletişim mesleğini nasıl översin? Kızların aklını çelip, TV'ci olmaya zorlarsın? Hele hele kamera önüne geçmenin bedeli... Daha önce yazdım, anası-babası sağlam olmayan gençler TV dünyasında hatta gazetelerde bile iş bulamıyor. Akşamları nerede duracağını ne yapacağını bilen kızlara sözüm yok. Onlar zaten isterse şarkıcı oluyor, isterse dizi oyuncusu veya haber spikeri. Bunun aksini yapabilen çok az şanslı ve yetenekli genç var.
Binlerce genç oyuncu, TV dizilerinde rol kapabilmek için çırpınırken, cast ajanslarından gelecek bir telefon için yaşarken, bakıyorum bir beyefendi TV dizi oyuncularını anlatıyor: "Önemli olan özel üniversitelere gençleri göndermek." Çünkü programın gizli sponsorları özel üniversiteler...
Dersiniz ki "Bütün oyuncular haftada 5 bin lira filan alıyor. Hiç işsiz kalmıyor, mutlu ve huzurlu..." Yalan efendim yalan. Bölüm başına bin lira alabilen parmakla gösteriliyor. Dizilerde bölüm başına 20-30 bin lira alan en fazla on oyuncudur. Onlar da bazen iki yıl işsiz kalıyorlar.
Kaç oyuncu, her yıl kaç dizide, kaç hafta rol alabiliyor, yılda kaç lira kazanıyor. Bunu aya bölün. Yaşam biçimini düşünün. Senin benim gibi metrobüse binemez ki. Her yıl Bodrum plajlarında bikinisini ve popsunu göstermek kaç lira biliyor musunuz? Ama bu da işin bir parçası. Masrafları karşılayacak tosunu bulmak kolay iş değil. Tecrübeli sanatçı(!) olmak gerekir... Yüzde onu bile rahat ve huzurlu değildir. Çoğu üç hafta sonra yayından kalkan diziler yüzünden kuaförüne borç takan gençler... Bu ülkede oyuncu olarak hayatını devam ettirebilmek çok zor ve daha çok erken... Baban zengin ise, maddi, destekleyen bir erkek sevgilin varsa ve sen ünlü oyuncu havalarında dolaşmak istiyorsan tamam ona eyvallah...
Şarkıcı olmak çok ayrı bir âlem. Onu tek başına başka zaman anlatırım. Zaten uzmanlık alanım olur.
Bana inanmayan gençler lütfen şu sözümü dikkate alın. Son bir iki yıldır bu işlere bulaşan arkadaşlarınıza sorun. Gazeteci, TV'ci, oyuncu, şarkıcı olan gençler size mutlaka yol gösterecektir. Hadi ben eski kafayım diyelim...
Bugün
