Bu emeller üzerine 3 Mart 1909’da yapılan toplantıda
Türkiye Yüksek Şûrası hayata geçirildi.

İttihatçılardan Talat Paşa da burada görevliydi.
Türkiye Büyük Locası ise 13 Temmuz 1909’da kuruldu.

Yani 1909 senesi, İstanbul’daki masonlar için oldukça hareketli bir seneydi.

100 yıl önce böyle başlamıştı masonların Türkiye’deki macerası.

2009 yılında, büyük üstatlığını Salih Evcilerli’nin yaptığı
Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Büyük Locası
bir dizi etkinlik düzenledi.

PTT’nin özel pul baskılı kart hazırlayarak katıldığı
100. yıldönümünün ilk etkinliği temmuz ayındaydı

ve ENKA Eşref Denizhan Açıkhava Tiyatrosu’nda
bir konserle bir araya geldi mason biraderler.

25 Eylül’de, bu sefer Hilton Oteli’nde,
450 kadar mason ile eşleri ve
400’ü aşan sayıda da yabancı konuğun katıldığı bir program düzenlendi.

Hem de harem selamlık.

Ardından da Four Seasons’da akşam yemeği yendi.

Bunları masonların kendi açıklamalarından değil,
başka kaynaklardan öğreniyorduk.

Mesela, mason olmamasına rağmen bu toplantılara katılan
deprem uzmanı Prof. Dr. Ahmet Ercan’dan�

Ercan, kendi adını taşıyan internet sitesinde
‘Masonlarla yarım gün’ başlığı altında,
100. yıl toplantısındaki izlenimlerini kaleme almıştı. 

http://www.ahmetercan.net/index.php?mod=HaberDetay&ID=1707&haber=1

Masonlarla yarım gün(2009-09-26) - Prof. Dr. Ahmet Ercan

Ercan’ın yazısı çok enteresan bir diyalogla sona eriyordu. Okuyoruz:

“Yanımdaki bey, üst kuşak bir mason olan, İzmir’den sayın bir katılımcı.

Onunla söyleşiyi kaynattık. Çok içten bir masondu.
Oradaki herkes mason üstadı muhterem iken
benim çağrılı olmamı bir süre algılayamadı.

Türkiye’de olan 215 gözün (locanın) başkanları
birkaç özrü olan dışında tümü oradaydı.

Katılımcı bey bana
masonluk üzerine edinmek istediğim bilgileri yetkin bir ağızla bir bir anlattı.”

Prof. Dr. Övgün Ahmet Ercan’ın yazısının en ilginç bölümü,
İzmirli mason iş adamı ile aralarında geçen şu diyalog:

“Yeryüzünde tüm masonlar birbirleriyle dayanışma içindedirler.”

Ahmet Ercan: “Örnek?”

“İran’da Ayetullahlar, Şah döneminde mason olanları astılar.
Bunun hesabını er ya da geç verecekler.”

Ercan: “Şaka mı bu?”

“Yok gerçekçiyim. Tüm Amerikan başkanları masondur.
Türk büyükleri de öyle...

Tüm masonlar bu öcü beklerler.”

Ercan: “Bak sen!”

“Bir üstadı muhteremin isteklerini,
bulunduğu gözün üyeleri kesin yerine getirir.
Bu sözler bir buyruktur.”

Ercan: “Ne, her şey mi?”

“Töreye aykırı olan işler dışında her şey.”

Ercan: “Yönetim içinde de mason var mı?”

“Çok� Hem de en üst düzeylerde.

Kaldı ki masonlarla çok iyi geçinir.
Bunun nedenlerini de iyi bilir.
O nedenle bize dokunmaz.

Ancak bizim kimliklerimiz devletin elinde vardır.
Bu bilgileri ellerinde tutarlar.”

Ercan: “Bu gizem niye?”

“Bunu yanıtlamak güç. Bırakın o bizde kalsın.”

Yazı, kendi adına açılmış web sayfasında idi ama
yine de herhangi bir internet kazasına maruz kalmamak için
önce yazının Ahmet Ercan’a ait olup olmadığını öğrenmemiz gerekiyordu.

Kendisine ulaştığımızda Ercan,
konsolos olan eşini temsilen davet edilip katıldığı toplantıdan
kişisel izlenimlerini kaleme aldığını,
yazının kendisine ait olduğunu söyledi.

O toplantıda kendisini gören mason arkadaşlarının şaşırdığını ifade eden Ercan,
aynı masayı paylaştığı masonun söylediklerini yorum katmadan aktardığını iddia etti.

Prof. Dr. Ercan, Kavalalı Mehmet Ali Paşa’nın soyundan.

Deprem uzmanı Ercan,
Mehmet Ali Paşa’nın çocuk veya torunlarından birinin de
locaya kayıtlı bulunması ve ayrıca
ailesinin de masonların çokça bulunduğu
Selanik’ten göçmen gelmesinden mülhem,

kendisinin de mason bir aileden geldiğinin düşünüldüğünü tahmin ediyor.

Pek çok kez masonluğa davet edilen Ercan,
100. yıl toplantısına katılanların gerek ilişkilerinden,
gerek kendisine anlatılanlardan çok etkilenmiş.
O yüzden de bu hislerini yazıya döküp halkla paylaşmak istemiş:

-100. yıl toplantısına katılanlar arasında sizi şaşırtan kimseler var mıydı?

“Onu söylemeyeyim.
Çok, ne insanlar var yani. Birçoğunu da kamuoyu tanıyor.”

 -Meslek grubu olarak tasnif yapsak ne söyleyebilirsiniz?

“Bizim (İstanbul) Teknik Üniversite’den dahi öğretim üyeleri vardı.

Yani toplumun böyle kaymak tabakası, seçkin insanlar.
Televizyonlardan vardı.

Şimdi burada bazı şeyleri açıklarsam birçok şeyi karıştırmış olurum.”

İsmi bizde mahfuz
İzmir doğumlu mason iş adamı ise
Prof. Dr. Ahmet Ercan’la yemekte yarım saat kadar sohbet ettiğini doğruluyor;

fakat yazılanların pek çoğunun doğru olmadığını söylüyor.

Masonluğunu saklamadığını,
üyeliğinin eski olduğunu belirten iş adamı,

masonluğun kesinlikle politika ile ilgilenmediğini

iddia ettikten sonra şunları anlatıyor bize:

“İran’da Ayetullahlar, Şah döneminde mason olanları astılar.
Bunun hesabını er ya da geç verecekler.

Ben böyle bir şey söylemedim.

İran’da masonlar Ayetullah döneminde asıldı, dedim.

Yani bana şöyle soru sordu.
Dünyada mason olmayan ülkeler var mı?

Var dedim, İran.

Niye?
Şah’tan sonra tamamı asıldı
ve kalanı da yurt dışına kaçtı, dedim.

‘Tüm Amerikan başkanları masondur.
Türk büyükleri de öyle.
Tüm masonlar bu öcü beklerler.’

Hayır, böyle bir laf da etmedim.

Amerikan başkanlarının bir kısmı masondur dedim.
Bunu söyledim.

Ama bu şekilde bir cümle ile çerçevelemedim işi.

‘Yönetim içinde mason var mı?’
Evet, vardır. Bu lafı söylemişimdir.

Sonra ‘Tüm masonlar dayanışma içindedir.’
Doğrudur.
Herhangi bir şekilde söylemedim. Lafın arasında geçmiş olabilir.”

Cevap hakkı için aradığımız mason iş adamı,
Ahmet Ercan’ın oraya nasıl davetli olduğunu
ve nasıl geldiğini de bilmediğini vurguluyor.

Masonluk ve masonlar hâlâ bir kapalı kutu.

Bir profesör, katıldığı bir toplantıdan bu kadar etkileniyorsa
gerisini siz düşünün.

Onca seneye rağmen
kendilerini tam manasıyla açmayı düşünmüyorlar kamuoyuna.

Aslında, Türkiye’deki 90. kuruluş yıllarına denk gelen dönemde,
1998-99’da,

o zamanki Büyük Üstat Sahir Talat Akev ile
bir açılıma giden mason teşkilatı,
özellikle son süreçteki olaylar yüzünden tekrar içine kapandı.

Bilindiği gibi Loca’da ‘yolsuzluk’ yapıldığı gerekçesiyle,

2003-2005 yılları arasında
Hür ve Kabul Edilmiş Masonlar Büyük Locası Büyük Üstadı olan
Kaya Paşakay ve iki yöneticisi ihraç edilmişti.

Mahkeme süreçleri devam eden masonlar,
geçen hafta da
2005 yılına ait bir ihaleyle ilgili yolsuzluk iddiası çerçevesinde
mahkeme ediliyordu.

Son dört Büyük Üstadlar olan
Demir Savaşçın,
Kaya Paşakay,
Asım Akin ve
Salih Evcilerli’nin yargılandığı davaya

sadece şimdiki Büyük Üstat Evcilerli katıldı.

Türkiye’deki mason yapılanmasının
tam da ‘açılıma’ karar vermesinden bir süre sonra
tekrar içine kapanmasının
bu olaylarla ilgili olduğu tahmin ediliyor.

Hatta kendi içlerine o kadar kapandılar ki,

geçen aylarda,
100. yıl kutlamaları ile ilgili
ne tür faaliyetleri olduğunu öğrenmek istediğimiz
Büyük Üstat Salih Evcilerli,
kendisine telefonla ulaşmamızdan rahatsız olmuş,

muhabirle değil de
yayın yönetmeni ile konuşmak manevrasıyla
sorularımıza cevap vermeden telefonu kapattırmıştı.

Masonlar, kendilerinin yanlış bilindiğini ısrarla vurgular hep.

Büyük Üstat Evcilerli de
Loca’nın internet sitesinde bu durumu şöyle ifade ediyor:

“Dünyada Hür Masonluk kadar eski ve önemli olup da
tam ve doğru anlaşılamamış başka bir kurum yoktur.

Bu, yalnız ülkemizde değil, dünyada da öyledir.

” Türk halkı ve dünya milletlerinin masonları
‘tam ve doğru’ anlamamasında, haklılık payı var mıdır acaba?

Şimdi aktaracağımız bir yemin metni
bu kuşkuyu doğrulayacak nitelikte.

Çünkü yıllardır masonlar konusunda
araştırmalar yapıp kitaplar yazanlar dahi
böyle bir yemini duymadıklarını söylüyor.

Demek ki masonların

bir kamuoyuna deklare ettikleri yemin metni

bir de kendi içlerinde bağlı kaldıkları
ayrı bir metin söz konusu.

İşte virgülüne dokunmadan o yemin:

“Bu vaad ve taahhüdlerimizi tutmadığımız takdirde
buzlu Lübnan dağlarında,
karlar içerisinde,
sefilane ölmeye razıyız.
İşbu taahhüdnameyi
istiklal reokajının 26 Nisan 1960 tarihli celsesinde imza eyledik.

Ertuğrul Kemal Eyüpoğlu,
Ali Fuat Berkman,
Abdullah Atasağun,
Şükrü İmre,
Ali Rıza Tezel,
Abdi Alkan,
Mümtaz Rek,
Kazım İsmail Gürkan,
Ali Ratıp Dinçer,
Reşit Güvengil,
Nami Serdaroğlu.”

Belge,
‘mason yemini’ üst başlığı ile 4 Mayıs 1960 tarihinde,

yani 27 Mayıs Darbesi’nden 3 hafta kadar önce,

“İstiklal areopajının
(masonlukta 19 ile 30. arasındaki felsefi localara verilen ad. C.K.)

26 Nisan 1960 tarihine rastlayan Salı günü saat 18’de
in’ikad eden celsesinde ekli yemin varakasında isimleri yazılı

Kralî Balta Şovalyelerinin 18 dereceden 22. dereceye terfi merasimlerinin
yapılmış olduğu kardeş sevgi ve saygılarımızla arz olunur.

” ön yazısı ile büyükelçi Coşkun Kırca’nın babası,
Loca’da Amir Hakim olan Mehmet Ali Haşmet Kırca,

Celal Öget ve Suat Arpat tarafından
Türk Yüksek Şûra Riyaseti’ne sunulmuş.

Belge, ilgili toplantıda bulunan idarecileri ile
aralarında o zamanlar daha Devlet Su İşleri Genel Müdürü olan
Süleyman Demirel’in de bulunduğu
uzun bir mason üye listesini de kapsıyor.

Masonlar ve masonluk üzerine
uzun yıllar çalışmalar yapmış gazeteci-tarihçi Orhan Koloğlu ile

araştırmacı Süleyman Yeşilyurt’a da sorduğumuzda,
böyle bir yemin duymadıkları cevabını alıyoruz.

Biraz daha araştırınca,

masonlukta 33. dereceye kadar yükseltilirken
her bir derecede
farklı bir bağlılık yemini edildiği anlaşılıyor.

Burada da belirtildiği gibi
18. dereceden 22. dereceye intisab ettirilenler

Kralî Balta veya Lübnan Prensi adına yemine tabi tutuluyor.

Metinde geçen Lübnan Prenslerinin
Kolej huzuru tabiri de
22. derecedeki mason mabedinin adı oluyor.

Askerlerin üyeliğinin yasak olmasına rağmen
bu cenahtan pek çok mensubu bulunan masonluk,

kamuoyuna açılmaya bir türlü karar veremediği sürece,
Büyük Üstat Salih Evcilerli gibi bundan sonraki üstadların da ‘yanlış anlaşılıyoruz’ yakınmaları Türkiye’de ve dünyada bitmeyecek galiba.  

Masonlar, sömürgeci mantıkla gelir ülkeye

 Masonlar on yıl önceki 90. yıl kutlamalarını yaparken
beni 15-20 defa konferanslara çağırdılar.

O zaman sadece Abdülhamit ve Masonlar kitabım çıkmıştı.
Cumhuriyet Dönemi Masonlar kitabı çıkınca,
orada tabii bu iç dedikodular falan da var bir haylice.

Bu iç kavgalar da başlayınca içe kapandılar, benimle de ilişkiyi kestiler.

Beni masonluğu aramaya sevk eden olay,
1890’lı yıllardaki Osmanlı basınını tararken gördüğüm haberler oldu.

Müthiş şaşırdım hatta.
Küçük küçük haberler.

Mesela diyor ki
‘Dün Pera, Beyoğlu’ndaki bilmem ne mason locasında tören yapıldı,
tören Hamidiye Marşı ile açıldı.
Sultanın başyaveri geldi, 100-150 altın da bağışta bulundu.

’ Buna şaşırdım.
Abdülhamit gibi adam�

Hamidiye Marşı ile balo açılır mı?
Üstüne de para veriyor.

Araştırdığım zaman anladım ki adamları satın alıyor.
Diyor ki
‘politika yapmayın, istediğiniz kadar balo yapın,
benim marşımı söyleyin. Hiç umurumda değil.’

 Bu, müthiş bir politika.
Ve hakikaten etkiliyor da masonları.

Ama İttihatçıların mason locasından yararlanmalarındaki asıl sebep de bu.

Mason locaları tehlikeli değildir dediğin zaman
İttihatçılar gitmişler Makedonya’da bir tek locayı ele geçirmişler,

Makedonya Risorta’yı.
Ama bir tek loca.

Yani İttihatçıların on tane locası yok.
Ondan sonra da asıl masonlar,
İttihatçılar toplantı yapmaya başlayınca ayrılıp başka loca kuruyorlar.

İttihatçılar mason yemini etmez.
Onlar tabanca üzerine yemin ederler,

apayrı bir hikâyedir.
İttihatçılar locayı Abdülhamit polisinin kontrolünden kurtulmak için kullanıyorlar.
Dikkat edin localarda İttihat Terakki hâkim, masonluk İttihat Terakki’ye hâkim değil.

Yani Abdülhamit de masonları kullanmıştır.

 İngilizlerin, 1919’da İstanbul’a hâkim olduklarında ilk yaptıkları iş
mason locasını
tamamen İttihatçılardan temizlemek olur.

Kendilerine bağlı hâle getirirler.
Çok ayrı politik oyun var orada.

Mason locasının başına eski İttihatçı Rıza Tevfik’i getiriyorlar.
Rıza Tevfik, Talat ve Enver’le kavga etmiş,
İttihat Terakki’den uzaklaşmış ama başlangıçta İttihatçı.

Mason locasının başına getirip
Doğu Locası’ndaki bütün ittihatçıları tasfiye et diyorlar ona.

İngiliz politika oynuyor.

Atatürk’ün 1935’te onları kapatması da bu.
Orada belirgin bir belge bulamadım ama

Atatürk, Şükrü Kaya’ya, Loca’nın başkanına kapattırıyor.

Demek ki bir şey hissettik ki. (Adnan) Menderes masonlukla oynamıştır.

Menderes nasıl oynadı?
Destek almaya çalışıyor.

Bu tabii sadece içeriye yönelik değil, dışarıya da yönelik.

 
Bugün ise şu var.
Kendi içlerindeki hırlaşmalara baktığın zaman
pek fazla güçlü olduklarını zannetmiyorum.

Avantacılıktan mahkemelik oldular.

Özgürlüklerin elde edilmediği zamanlarda Batı’da etkindiler.

Bize,
yani İslam dünyasına,
yani gelişen toplumlara

hakikaten sömürgeci bir mantıkla gelirler.