Ankaralı dolmuşçu Mehmet Ali Karamemiş, bir günde yediği üç cezaya kızıp binlerce kilometre uzağa, Avustralya'ya göç etti. Tuvalet temizledi, aynı anda üç iş yaptı. Sonunda temellerini garajında attığı Kara Group sayesinde bu uzak ülkenin en saygın iş adamlarından biri olmayı başardı.

Özgür Taşpınar

MEHMET Ali Karamemiş, buradan binlerce kilometre uzakta, neredeyse dünyanın öbür ucu Avustralya'da sıfırdan zirveye tırmanan bir Türk girişimci. Ankara'da dolmuşçuluk yaparken bir günde yediği üç trafik cezası kendisinin ve ailesinin hayatında milat olmuş. Avustralya Göçmen Formu'nun altına öfkeyle attığı imzanın üzerinden 23 yıl geçmiş. Kendi deyimiyle bir eş, üç çocuk ve üç valizle geldiği Avustralya'da bugün yüzlerce işçi çalıştıran, önünde ceket iliklenen saygın bir iş adamı olmayı başarmış. 
1958 yılında Çankırı'nın Orta ilçesine bağlı Kalfat kasabasında başlıyor Karamemiş'in hikâyesi. İlk ve ortaokulu Kalfat'ta tamamlayan başarılı girişimci, endüstri meslek lisesini Çankırı ve Ankara'da bitirir. İş hayatına ise 1978'de Ankara Siteler'de mobilyacılıkla adım atar. 3-4 yıllık zorlu bir iş döneminin ardından vatan borcunu ödemek için kışlanın yolunu tutan Karamemiş, giderken atölyesini satar. Askerlik sonrası tekrar mesleğine dönmeyi düşünmez, dolmuş ve taksi şoförlüğü yapmaya başlar başkent caddelerinde. 1986 yılının ortalarında da hayatının seyrini değiştiren olay meydana gelir. Aynı gün içinde üst üste üç defa trafik cezası yer ve şoförlükten patronluğa uzanan öyküsü de böylece başlar. Karamemiş'in o gün öfke nöbeti içinde verdiği karar bugün ulaştığı dolar milyonerliği sıfatına giden yolu açar: "Avustralya'da yaşayan kız kardeşim daha önceleri beni defalarca davet ettiği halde hiç ilgilenmiyordum. Ama o akşam kararımı verdim ve kardeşimi arayıp istek formlarını göndermesini istedim. 10–15 gün içinde formlar elime geçti ve Avustralya Büyükelçiliği'ne ailemle göç etmek için başvurdum. 1986 yılının sonlarına doğru başvurumuz kabul gördü. İki buçuk üç ay içerisinde vizemizi alıp Avustralya'ya göç ettik."
"Eşim Münevver, çocuklarım Mustafa Cem, Memiş ve Veysel ile üç de valiz vardı yanımızda" diyor Mehmet Ali Karamemiş.

TUVALET TEMİZLEDİĞİ SIKINTILI GÜNLER
Avustralya'ya 1987 Şubat'ında adım atarlar. Bu kıta-ülkeye gelişlerinin üçüncü gününde yol masraflarının ardından ceplerinde kalan para, bankaya yatırdıkları 150 Avustralya dolarından ibarettir. İlk yıllar hayli zor geçer. 28 yaşında yepyeni bir dünyaya adım atan Karamemiş ve eşini en çok üzen konu, çocuklarının durumu olur. 6, 8 ve 10 yaşlarındaki çocukların, dillerini bilmedikleri bir ülkede okullarına uyum sağlamakta çektikleri zorluklar epey yaralar onları. Diğer taraftan da neredeyse beş parasız geldikleri ülkede karşılarına çıkan geçim zorlukları... Ancak, ağır şartları göğüslemeye kararlı karı-kocanın çok çalışmaktan başka seçenekleri olmadığı da ortadadır. Çok geçmeden aynı fabrikada mesaiye başlarlar. Fakat yabancı bir ülkede en büyük sorun; dil bilmemektir.

 

Devamı CNBC-e Business'ın Nisan sayısında...