ESKİYAPAN KİMDİR?

Türkiye Büyük Millet Meclisi 22. Dönem Milletvekili

MUHARREM ESKİYAPAN

KAYSERİ

1935 yılında Ankara'da doğan Muharrem Eskiyapan'ın babası Nuh Eskiyapan, işhayatına Ankara'da kardeşi Ahmet Eskiyapan ile birlikte bakkallık yaparak atıldı. 1933'ten 1950 yılına kadar bakkal işleten iki kardeş, 1951'de Nuh'un Ankara Makarnası adıyla ünlenen makarna fabrikasını kurdular. Bu fabrika bugün günde 280 tonluk üretimiyle Avrupa'nın en büyük tesisleri arasında.

Muharrem Eskiyapan, yaklaşık 50 yıllık çalışma hayatında, 1973-1985 yılları arasında 13 yıl aralıksız Ankara Sanayi Odası'nın (ASO) Başkanlığı'nı yaptı. 1974 yılından bu yana TÜSİAD üyesi olan Muharrem Eskiyapan, Nuh Çimento, Nuh'un Ankara Makarnası, Nuh Beton, Nuh Gıda Satış ve Pazarlama, Nuh Yapı Ürünleri, Çimpaş, Çim-Nak, ACT Avusturya Cemant Teknoloji GmbH. şirketlerinin kurucusu.

Uzun yıllar bu şirketlerin yönetim kurulu başkanlığını da yapan Eskiyapan, 1994 yılında Nuh Grubu'ndaki bütün görevlerinden ayrıldi, ancak bu şirketlerdeki ortaklığı devam ediyor.  






Nuh Çimento'nun kurucu ortağı Muharrem Eskiyapan,
ailenin ilk siyaset yapan üyesi aynı zamanda. Yakın çevresinin ısrarıyla (Sakıp Sabancı, Kamil Yazıcı, Mustafa Özkan), başlangıçta hiç de düşünmediği bir partiden, CHP'den parlamentoya giren ve aslında girdiğine bin pişman olan bir işadamı O.
Takip edenler bilir, CHP ile ters düşünce, istifa edip, 8 ay kadar bağımsız milletvekili olan, ardından AKP'ye geçen ve kocaman bir hayal kırıklığı da orada yaşayıp, bugünlerde siyasetle olan bağını tamamen koparan bir sanayici Eskiyapan.
'Yeni dönemde siyaset yapmayı düşünmediniz mi' diye sordum kendisine. "Ben" dedi, "51 yıllık sanayiciliğimin bana verdiği tecrübeyi aktarabilir miyim diye siyasete girdim. Ama gördüm ki, o kulvar tamamen değişik. İş hayatından bakılan pencereyle alakası yok."
Bunu niye anlatıyorum bugün diye merak ediyorsanız hemen söyleyeyim. Her fırsatta denir ki, iş dünyasının önde gelen isimleri, elini taşın altına koysun, meclise girsin ve sorunların çözümüne öneriler getirip, bizzat çalışsın.
İyi, hoş da bugüne kadar ben siyasete girip de umduğunu bulan, sanayinin temel sorunlarına çözüm getirecek komisyonlara girmeyi(!) başaran ve lider sultasına rağmen konuşmayı becerebilen işadamına ya da sanayiciye rastlamadım.
İşte son örnek duayen sanayici Muharrem Eskiyapan. Hangi parti olduğu önemli de değil. 'Tecrübelerimi aktarmak için girdim ama ne mümkün' diye boşuna söylemiyor.
Eskiyapan, Nuh Çimento'yu çoktan profesyonel isimlere teslim etti. Şu anda 72 yaşında. Kayseri'nin çıkardığı başarılı işadamlarından biri. Boş durur mu? Durmaz. Hemen kendine yeni bir iş kolu bulmuş bile.

Otelciliği deniyor
Şirket sahibi olduğu gıda, çimento, beton, kireç, kağıt ve enerji sektörlerinin dışında yeni bir sektöre merhaba diyor şu günlerde. Turizm! BodrumGündoğan'da satın aldığı 40 odalı bir oteli, yatırım yaparak butik bir otele çevirmiş.
Daha otel kapılarını açmadan da, hayır duasını almak istediği sanayici dostlarını ağırlamış. Baktım ağırladıkları arasında otelcilikte binlerce yatak kapasitesine sahip Okan Holding'in patronu Bekir Okan gibi, Antalya'da Titanik otelin patronu Mehmet Aygün gibi, Güriş'ten Tevhik Yamantürk, Alanya'da 4200 yatak kapasitesine sahip Fethi Yaşar ve aynı zamanda Saray Halı'nın da patronu olan otelci Necati Kurmel gibi tecrübeli isimler var. Eskiyapan, otelciliği çok iyi bilen dostlarının otelini beğenmesinden memnun. 'Masrafını çıkarsın yeter' diyor. 'Niye otel işine bu kadar küçük bir yatıırımla giriştiniz' diye soracak oluyorum, bana tam bir Kayserili gibi cevap veriyor: 'Biz bütün işlere küçük başladık. Bakkallıktan sonra makarna geldi. Çimento ondan sonra. Büyük olursa riskleri de büyük oluyor."

El kaldır, el indir!
Tekrar Eskiyapan'ın siyasetle olan ilişkisine dönecek olursam, gördüğüm şu ki Muharrem Eskiyapan Türkiye'ye faydalı olabilmek için çok çırpınmış ama hiç bir sonuç elde edememiş. Söyledikleri ilginç ama şaşırtıcı değil galiba:
"O zaman 68 yaşımdaydım. Şimdi 72'yim. Hep tenkit ederdim. Niye konuşmuyorlar, niye eleştirmiyorlar diye. Ne kadar hatalı olduğumu milletvekili olunca anladım. Ben 4 yılda topu topu 6 kere konuştum. Tüm yaptığım, Genel Kurul'da parti ne derse ona el kaldırıp katılmaktı. Anladım ki, orası bizim yerimiz değil. Tamam milletvekili seçilmek gerçekten çok şerefli. Ama ben vermek istiyorum, alan yok! İlle sen bize uy! El kaldır, el indir! Düşünebiliyor musunuz, beni Dilekçe Komisyonu'na verdiler ilkinde. Yahu dedim, ben sanayiciyim, o alanlarda çalışayım. Yok! Sonra AKP'ye geçtim. Çünkü Başbakan senin tecrübelerinden istifade etmek isteriz dedi. 2 yıldır kimse benden hiç bir şey istemedi. Bir kez olsun bir şey sorulmadı. Bunlar benim ağrıma gitti."
Seçimlere sadece 5 gün kaldı. Yeni bir meclisle daha tanışmamıza sayılı günler var yani. Politikada yeni yüzleri özlüyor ve istiyoruz. Dilerim yeni isimler, politikaya girdiğine, milletvekili seçildiklerine bin pişman olmazlar. Dilerim, seslerini duyurur, lider sultasına rağmen gerçekten milletin sesi olmayı başarırlar.