Ortalama uzunluktaki bir üst geçit ne kadar sürede geçilebilir? Küçümsemeyin. Kenan Işık'ın o tok sesi eşliğindeki bilgi yarışmasına yakışan çetrefilli bir soru bu aslında. Fazla söze ne hacet? İstanbul'un Avrupa yakasında oturuyor ve iş çıkış saatlerinde Şirinevler semtinden geçiyorsanız neden bahsettiğimizi hemen anlamışsınızdır. Anlatmak istediğimiz yine o muayyen vakitlerden biri. E-5 Karayolu üzerinden geçerek adeta İstanbul'un iki ayrı medeniyetini bir araya getiren Şirinevler Metrobüs Köprüsü, tarihî kalabalıklarından birine sahne oluyor. Köprü üzerindeki insan seli uzaktan bakılınca renkli çiçeklerle bezenmiş gayet cesim bir bayram takını andırır ya... ‘Homo immobil' sıfatına layık kalabalığın aklında tek bir fikir gezinip durur: “Bilinmeyen bir güç tarafından oluşturulan bu kalabalık neden ilerlemiyor?”

Kuş uçuşu en fazla birkaç saniye alan o geçit, sayısız insan kalabalıklarıyla asıl manasını yitiriyor. Kolaylıktan öte çileye dönüşebiliyor her iş çıkışı. Alt ve üst dahil olmak üzere altı yönden yaya sirkülasyonuna maruz kalan dünyanın tek köprüsü o. Hararetli bir akşam sularında şahit olduğumuz resmi, damardan yakın bir çekimle tasvir etmeliyiz. Bahsi geçen köprü, adeta sırat köprüsünü andırıyor. O yüksek metal korkuluklardan aşağı düşmek için epey bir çaba gerekir ama düştüğünüz vakit ise azgın arabalardan kurtulabilmek pek mümkün değil. İki medeniyetin yakasını bir araya getiren o geçitten ivedi ile geçmek her kula mahsus bir yetenek olmasa gerek. Köprü hakkında kulaktan kulağa dolaşan farklı rivayetler mevcut. Güya söz konusu köprümüz, niyetleri okuyarak aniden kalabalıklaşıyor ve yolu dar ederek geçişi bir nevi azaba çevirebiliyormuş.

Her yönden hücum eden bilinçsiz kalabalıkların çarpıştığı o dar boğaz, göğüs göğüse çarpışmaların yaşandığı bir savaş alanına dönüşüyor. Kısaca sallanmaz o kalabalıkta ne mendil ne de bir kol. Aslında daha çok kitle iletişim araçlarıyla yapılan psikolojik savaşın burada aksiyona dönüştüğü anlara şahit olabilirsiniz. “Ya kardeşim ilerler misiniz lütfen, bak orada ilerde yer varmış… Neden yürümüyorsunuz arkadaş?” Kuru kalabalığın arasındaki ses biraz daha yükselerek, “Yahu sana diyorum heyy, yürür müsünüz lütfen!” Etrafına meraklı gözlerle bakınan kişiler birden dikkat buyurur. Umumi düşünce herkesi bir noktaya sürükler. Adam bu kadar bağırıyorsa vardır herhalde bir sebebi canım. Dikkatlerin yoğunlaştığını anlayan malum şahsiyet sonunda patlar: “Bana mı diyorsun amca?” Sinirler biraz daha gerilerek, “Nerede var amca gel göster, çocuk arabası o...” Başka bir taraftan, “Kardeşim 25 dakikada bir köprü geçilmez mi? Arayın polisi gelsin. Ayırsın bizi birbirimizden, bu kadar sarmaş dolaş olunmaz ki.” Köprünün ayak kısmında duran iki Japon turist, karşılaştığı manzara karşısında önce şaşkına dönmüş, sonra da afili makinelerle bu nadide anları ölümsüzleştiriyordur. Kenarda durup olan bitenin farkında olan muzip gençler ise şaşkın turistlere yaklaşarak şunları söylemekten çekinmez. “Women day women, today! (Kadınlar günü, kadınlar.) Kutlama kutlama!” Japon turistler gülerek kafalarını sallıyor.

Aslında ona Medeniyetler Köprüsü denmesini pek yadırgamamak gerek. Daha önce iki semt ve medeniyeti birbirine bağladığını arz etmiştik. Hassaten bu kalabalık anlarda köprü tüm keyfiyetiyle bir medeniyetler korosuna bürünebiliyor. Zaten 32 etnik unsura beşiklik eden yurdumun her kesiminden insanı sırtında taşıdığı üst geçit Senegalli saat emekçisi din kardeşlerimizle de şenleniyor. Çorap, parfüm ve gözleme satan seyyar satıcılar, İstanbul'un elleri kameralı misafirleri ve bir vukuat durumunda olup biteni merakla izleyen yurdum insanıyla oluşan güruh artmasın da ne yapsın. Altından geçen altı şeritli otoyol üzerinde oluşan bu sevgi çemberi, Şirinevler tarafından yükselen ve âmâ müzisyenlerin kattığı o hoş arka fon müziğiyle iç gıdıklayıcı bir hal alıp geçenlere teberrüken bir tebessüm armağan eder. Latifeli konuşmasıyla meşhur vekilimizin tabirini buraya uyarlarsak ‘Yani şimdi bu kültür mozaiği İstanbul için az bir kazanım mıdır?'

Şirinevler Medeniyetler Köprüsü'nde 8 Mart Dünya Kadınlar Günü akşamı normalden farklı bir izdiham vardı. Arabaların tüm vahşiliğiyle geçtiği yolun üzerinde sabırla duran üst geçitte biriken kalabalık adeta tutkalla yapışmış, hareket edemiyordu. Bazı kışları üstü de kapanan köprüde biriken kalabalığın birkaç dakika sonra dağılacağını beklerken olanlar oldu. Negatif yüklü topluluk içinde bağırtılar yükselince, eteklerde bekleyen kalabalıkta telaş belirtileri görülmeye başladı. Zira o sıkışıklık üzerine bir kadın artık dayanamamış ve bayılıvermişti. Kem talih peşini bırakmaz ya, bir de engelli asansöründen kötü haber geldi. Köprü üzerinden kısa yollarla inmek isteyen vatandaşların kabinde sıkıştıkları duyuldu. Bu kadar olumsuzluğu çözmek ve sıkışan kalabalığı rahatlatacak haber dakikalar sonra yetişti neyse ki. Bayılan vatandaşımız geçmekte olan bir hemşire tarafından tedavi edilirken, çağrılan güvenlik güçleri de kalabalığı dağıtmak için müdahalede bulundu. Olayın haberini alan basın mensupları köprüyü ancak bir saatte geçebilen vatandaşın dertlerini dinlerken, arkalardan bir nağme duyuldu. 50 küsur yaşında bıyığına ak düşmüş yurdum amcası, soğuğa ve etrafındaki kalabalığa aldırmadan ulu orta Çile Bülbülüm Çile şarkısını seslendiriyor. Bu kulağı okşayan hoş sâdâlar, saatlerdir yerinde bekleyerek çılgına dönen güruh için adeta sakinleştirici hap etkisi yapıyordu.